گم شده ام

ته دنیا

آنجا که اسمش هیج جا نیست

جایی‌ که لبخند زندگی‌ به درهای بسته خورده

و هیچ پنجره‌ای رو به دنیای بزرگتری باز نمی شود

اینجا زمین فقط شور در سینه ‌ات می‌‌کارد و

آسمانش هر چه بادا باد است

اینجا نفس که می‌‌کشی‌

دیوارها خودشان را جلو می‌‌اندازند

تا به جان دقیقه‌ها و ساعت‌ها بیفتی

بشمار روزهای رفته‌ام را